Ontdek het leven van de Paters Kartuizers en de Lekenbroeders in de ruimtes die toegankelijk zijn voor bezoekers.
De kloosterkapel
Al snel werden de kloosterkapel en de kapittelzaal voltooid, evenals het kleine klooster. In hetzelfde jaar vestigde de eerste Chartreux zich in het gebouw.
Hoewel we de exacte bouwdatum van de andere gebouwen niet kennen, kunnen we ervan uitgaan dat de meeste kamers in 1462 zijn gebouwd. Het lichaam van Vézian Valette werd in 1461 in de kerk begraven, terwijl dat van zijn vrouw bij hem werd geplaatst. kant in 1482. Weldoeners werden ook begraven op de site, met inbegrip van François de la Rovère, bisschop van Mende, in 1524.
De vestibule en de kapittelzaal
Le vestibule maakt communicatie mogelijk met de kapittelzaal en het kleine klooster. Het is belangrijk omdat het het mogelijk maakt om de tabel, een centraal element van het kartuizerleven. Ze leidden een leven van eenzaamheid en stilte en raadpleegden via haar de spirituele taken die ze moesten uitvoeren.
Het dateert uit de XNUMXe eeuw, is vrij goed bewaard gebleven en stelt ons in staat om te begrijpen hoe de monniken met elkaar communiceerden. Bovendien is de glas in lood raam van de Maagd verrast met zijn veelkleurige schittering die de boom van Jesse illustreert, waarop Maria de figuur van Christus vervangt.
La kapittelzaal is georganiseerd in de vorm van een kleine kapel, verwijzend naar de eerste kapittelzaal waarin de heilige Bruno dienst deed. De architectuur is sober maar elegant en het oog wordt meteen getrokken naar de glazen drieluik van de oostelijke muur.
Er zijn twee kartuizers die het wapen van de oprichters dragen, engelen die het Gloria in Excelsis Deo vieren, evenals Catherine Garnier en Vézian Valette in gebed voor hun respectievelijke patroonheiligen.
De monniken kwamen daar maar één keer per week bijeen om op de hoogte te worden gehouden van belangrijke gebeurtenissen die buiten het klooster plaatsvonden.
Het kleine klooster
Le klein klooster is een juweel van flamboyante gotiek. Zijn twaalf bessen verschillend behandeld en lancetten worden afgewisseld met blaasbalgen en snuiters.
Symbolisch staat het niet open voor de binnenplaats die alleen zichtbaar is vanaf de zijgalerijen. Een ervan bestaat uit een altaar waarop de monniken hun laatste eer betuigden aan hun overleden geliefde voordat hij werd begraven in het hoofdklooster.
De gebeeldhouwde figuratieve sokkels nemen een prominente plaats in tussen de plantaardige en stilistische voorstellingen. Bovendien maken de waterspuwers, honden, leeuwen en hybride wezens die in de steen zijn bevroren, nog steeds de afvoer van regenwater mogelijk.
De kantine
Hoewel het zeer weinig werd gebruikt door de gemeenschap, de refter is de grootste kamer in het klooster.
De banken langs de zijmuren geven de plaats aan waar de monniken zaten tijdens de zondagse maaltijd.
De laatste, in stilte genomen, was relatief zuinig en paste perfect in de kartuizerwil van zelfontlediging.
De broers namen niet deel aan deze sortering omdat ze alleen de reeds geïnstalleerde vaders bedienden voordat ze zich terugtrokken in de keukens. In het werk is de leeskansel een opmerkelijke prestatie waar de gotische beeldhouwkunst zich opnieuw met vaardigheid en kwaliteit uitdrukt.
De hal van twee pijlers
Gehuisvest in de voormalige keukens van het klooster, de tentoonstellingsruimte maakt het mogelijk om het bezoek te verdiepen door een reeks wandpanelen die de geschiedenis van de site en meer in het algemeen van de kartuizers oproepen.
Het Grote Klooster
Le groot klooster is het grootste klooster van Frankrijk dat open is voor bezoekers. Met een omtrek van meer dan 200 meter diende het de twaalf hermitages waarin de monniken leefden. Het is nog steeds mogelijk om de deuren te zien, waarvan sommige vandaag naar het interieur van het ziekenhuiscentrum leiden.
In het hart van de binnenplaats vervangt een eenvoudige put de vroegere aanwezigheid van een calvarieberg die de locatie van de begraafplaats materialiseert. Zelfs na de dood gaat de roeping van de Chartreux tot nederigheid door in een discrete en afgemeten ceremonie.
Hoewel de tijd zijn werk heeft gedaan, zijn er meer dan 150 lichamen begraven in het grote klooster, zonder graf en op de grond.
De Kapel van Vreemdelingen
Tegen de muur geplaatst, werd de kapel van buitenlanders, gebruikt om gezinnen en pelgrims te ontvangen, voltooid in 1528.
Aan het einde van de XNUMXe eeuw gaf een uitbreidingscampagne het klooster zijn huidige gezicht, zonder echter grote veranderingen aan de site te brengen.
Naast de bouw van de herberg en de verhoging van de refter en de klokkentoren die het kleine klooster domineert, werd het houtwerk van de kraampjes van de broeders uitgevoerd, evenals de toegangsdeur naar de gang die naar het grote klooster leidt.
