Ik wilde een bijzondere activiteit, een beetje uit het dagelijks leven… Kom op, ik neem je mee de lucht in voor een ontdekkingsvlucht per vliegtuig vanuit Villefranche de Rouergue.
Om deze kinderdroom te verwezenlijken, nam ik contact op Vliegclub Rouergue, gevestigd in Het vliegveld van het kasteel van Graves, in Villefranche de Rouergue. De leden zijn allemaal enthousiast en onder hen was een zekere Danielle. Geregeld, glimlachend en ontspannen verwelkomde ze ons heel aangenaam op een van die milde nazomermiddagen.
Ik heb nog nooit gevlogen, dus bij twijfel informeer ik liever onze piloot "Alles komt goed, onze kleine vliegtuigen zijn veilig en het weer is prima, een beetje lucht vandaag, maar niets ergs" Perfect, hier gaat ze op zoek naar ons vliegtuig.
Op schema!
We zitten binnen, mijn reisgenoot neemt plaats op de tweezitsbank achterin en ik ga naast Danielle zitten.
We zetten onze helmen op om te kunnen communiceren tijdens de vlucht. Onze piloot sluit de cockpit en start de motor! Hier rollen we stilletjes over de grond het vliegveld : Ik had me de "vliegtuigrit" niet zo voorgesteld! Serieuzer, Danielle maakt via de radio contact met de lokale verkeersleider, we gaan ons positioneren aan het startpunt van de landingsbaan: de start komt eraan!
“Piste en omgeving vrij, daar kun je terecht” onze piloot bij zijn groene licht, daar gaan we! Ze drukt op een paar knoppen, trekt aan de stick en het vliegtuig stijgt op, we versnellen en dan zijn we in de lucht... De landingsbaan wordt smaller, de wolken lijken dichterbij te komen, de huizen zijn erg klein.
Voordat we aan boord gingen, had Danielle ons gevraagd of we een voorkeur hadden voor onze vlucht van 30 minuten in de lucht: werken om Najac al een paar jaar had ik het graag vanuit de lucht bekeken, dat gaan we doen.
Als we Villefranche in westelijke richting verlaten en naar het zuiden gaan, krijgen we eerst de kans om te bewonderen de cisterciënzer abdij van Loc Dieu et zijn prachtige park.
Een snelle blik op de snelheidsmeter: 200 km/u. We zijn inderdaad 10 minuten geleden vertrokken en we zien al heel goed Najac.
Een sensationeel uitzicht op Najac
Welke show ! Je ziet het dorp zo goed, castrale dorp, ooit aan alle kanten versterkt en beschreven als een uitzonderlijke verdedigingsplaats. Vanaf de top van de rots die zich over 1.5 km uitstrekt, omsluit de Aveyron het door de basis in zijn meander, het blok leisteen waarop het dorp is gevestigd, waardoor het zich afwendt van zijn gebruikelijke rustige en smalle loop. Het biedt dus enkele stroomversnellingen die een paar kano's/kajaks aanmoedigen om het te verkennen...
De huizen op de heuvelrug, de place du faubourg waar het VVV-kantoor, rue du barriou: alles is te zien in een gereduceerd model! De vesting, het blijft indrukwekkend, zelfs vanaf de hoogte gezien. Het deskundige oog van sommige liefhebbers van de site zou zelfs de schietgaten van 6.80 m die de kerker flankeren raden. Ik observeer zelfs een groep die naar een gids luistert!
En dan daar, het voortreffelijke Kerk van Sint Jan de Evangelist verschijnt: eerste gotische kerk van Rouergue. De lengte van 45 meter is gemakkelijk te overzien en ook de massaliteit ervan. Indrukwekkend in elk opzicht.
Daar gaan we weer een ritje maken, we vliegen over het Château du Pic, de VVF, de heuvels van Najac waar mijn wandelschoenen me al goed hebben gebracht en nog de Aveyron in zijn kloven, met de kleine Romeinse brug Saint Blaise, het is zo mooi. ik heb koude rillingen!
Keer terug naar het bastidestadje Villefranche de Rouergue
Het is tijd om terug te gaan, we gaan terug aan dezelfde kant als op de heenweg, waarbij we de steengroeve van Monteils, het dorp Vailhourles of de klokkentoren van Sanvensa aan de andere kant van de weg raden kloven van de Aveyron.
Voor de lol biedt onze piloot ons twee tours boven Villefranche-de-Rouergue aan: het rooster van de bastide kan worden bewonderd en de portiekklok van de collegiale kerk, vanaf de top van zijn 58 meter, is werkelijk adembenemend. We passeren de Golgotha, een van de mooiste uitzichtpunten over de stad maar ook de Chartreuse Saint-Sauveur en Kapel van de zwarte boetelingen, het klooster van de ene blijft immens en het dak van de andere oogverblindend.
Komt de tijd om te landen, de landingsbaan wordt breder en de wielen van ons kleine vliegtuig raken de grond, hier zijn we terug op aarde.
Het is nog steeds in de ban dat we uit deze kleine vliegende cocon afdalen, misschien vliegen we er een dezer dagen nog eens mee...
Jouw beurt !
Rouergue Aeroclub: vliegschool, vliegtuig, ULM en luchtwandeling
Thema's
